Een kleine waarschuwing: lees de titel nog een keer, bedenk dat dit blog over eten gaat, en maak dan voor je zelf uit of je alle foto´s wilt bekijken.
Bij het maken van de vakantieplannen had ik geopperd dat ik wel een kip wou slachten. In Kazachstan is dat allemaal net iets gemakkelijk om te doen. De uitkomst hiervan was dat er een schaap geslacht ging worden en dat we sjasliek gingen eten. Laat ik voorop stellen dat ik niet zelf heb geslacht. Dat is toch mannenwerk. Als jongen wordt je geleerd om zorgvuldig te slachten en krijg je heel erg op je donder als je dat niet doet. Respect voor het dier staat hoog in het vaandel. Degene die tijdens de picknick het schaap slachtte was 9 toen hij het van zijn vader leerde. Dat kon je ook wel zien. Het beest werd met één snee de keel door gesneden, daarna van de vacht ontdaan, en aan één poot opgehangen van waaruit het in stukken werd opgesneden.
In principe wordt alles van het schaap gebruikt. Je maakt toch niet voor niets een dier dood? De longen, hart, lever zijn of in de stoofpot of de sjasliek gegaan. Ik moet alleen zeggen dat ik ze niet herkenbaar terug heb zien komen. De darmen worden normaal gesproken schoon gespoeld met heet water, en daarna gebruikt voor worst maken, maar dat hete water was er niet op het idyllische plekje waar we in 4 uur over hobbelwegen heen gereden waren. En de schapenkop was heel netjes op een tak gelegd, maar deze is niet klaargemaakt. Dus de traditie dat je als eregast een stuk van de kop (met oog) krijgt, is niet zo erg traditioneel. Gelukkig maar. De verhalen die ik gelezen had over een vergelijking met het eten van een oester hadden mij toch geen zucht van verlichting opgeleverd, want daar houd ik namelijk niet van.
Wat aten we dan wel? De mooie stukken vlees en vet (wat zit er bij de staart een klomp vet zeg) werden in stukken gesneden en in een marinade (uit een zakje!) gestopt. Dat zou later sjasliek worden. De botstukken, ribben en dergelijke, werden gestoofd met aardappels, wortel en kool in een grote pan/schaal op een soort barbecue met deksel. Dat was, na de thee, de 2e gang. En het toetje was dan de sjasliek.
Wat vond mannetje Q ervan? Hij mocht zelf weten of hij ging kijken, en koos ervoor om ergens anders te gaan zitten lezen. Maar ja, hij heeft ook niet van het schaap gegeten, dus consequent was hij wel.
Hieronder een fotoserie van de slacht van een schaap.
 |
| het schaap ging mee in de kattenbak |
 |
| het uur der waarheid |
 |
| het leegbloeden |
 |
| de vacht wordt verwijderd, de ingewanden eruit en het vlees wordt al hangend in stukken gesneden |
 |
| het vlees wordt gesorteerd en kleiner gesneden |
 |
| de stoofpot wordt bereid |
 |
| resultaat: lekkere stoofpot |
 |
| de sjasliek op de bbq |
 |
| en de sjasliek op het bord |
Onze andere eetavonturen in Kazachstan vind je hier:
Ik zou het absoluut niet zelf willen doen, brrr. Vroeger moesten ze tegen mij niet zeggen dat we een eigen kip aten, want dan was mijn honger over. Dat mindert wel wat met de jaren, maar een held ben ik er nog niet in.
BeantwoordenVerwijderen